تعاریف، مدل ها و ابزارهای سنجش بی صداقتی تحصیلی

دانشگاه به عنوان یک نهاد علمی دارای رسالت های مهمی چون، توسعه علمی و فرهنگی و تجهیز دانش آموختگان به علم، هنر، مهارت و اخلاق می باشد. با تغییر در اوضاع و احوال اجتماعی، اقتصادی و فناورانه در عرصه بین المللی تحقق چنین رسالت هایی با چالش هایی مواجه است. بی صداقتی تحصیلی به عنوان یک رفتار غیر اخلاقی و غیر منصفانه در حال شیوع از عمده ترین چالش های موجود است. این مسئله موجب خدشه دار شدن اعتبار موسسات آموزش عالی و محتملا عمومیت سوء رفتار به محیط جامعه و کار می شود. مطالعه حاضر ضمن توجه به چالش های بی صداقتی تحصیلی، باهدف گسترش دانش در خصوص مسئله بی صداقتی تحصیلی، برتعاریف موجود، مدل ها و مقیاس های سنجش بی صداقتی تحصیلی متمرکز شده است. این مطالعه به روش بررسی اسناد و مطالعات کتابخانه ای صورت گرفت. بررسی ادبیات و پیشینه موجود نشان می دهد، سرقت علمی، کپی برداری، تقلب در جلسات ارزیابی و امتحانات، هک نمره، سرقت نسخه های امتحان از دفاتر، به اشتراک گذاری پاسخ ها وخرید نسخه های امتحانی بارزترین مصادیق بی-صداقتی تحصیلی بوده است. همچنین مطابق ادبیات پژوهش مهمترین مدل های تبیین بی صداقتی عموما بر سه مولفه انگیزه/فشار، فرصت و مشروعیت بخشی متمرکز بوده اند و با عوامل فردی و جمعیت شناختی، تحصیلی، روانی_ اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و قانونی ارتباط دارند. نهایتا سه مقیاس مهم برای سنجش بی صداقتی تحصیلی دانشجویان با ویژگی های متفاوت ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

بی صداقتی تحصیلی ، سوء رفتارهای آکادمیک ، هنجارهای علم ، آموزش عالی