اثر سطح اسیدآمینه لیزین برعملکرد رشد، خصوصیات لاشه، متابولیت های خون و بافت ماهیچه سینه جوجه های گوشتی سویه راس- ۳۰۸

لیزین مهم ترین اسید آمینه ضروری برای رشد و نمو ماهیچه طیور است که تامین میزان مناسب آن می تواند منجر به بهبود عملکرد رشد و تولید گوشت سینه در جوجه های گوشتی گردد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد ۲۰۰ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس- ۳۰۸ با ۵ تیمار و ۴ تکرار و ۱۰ قطعه در هر تکرار از یک تا ۴۲ روزگی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه با سطح لیزین پیشنهادی راهنمای پرورش سویه راس ۳۰۸ (شاهد)، جیره با ۱۰ درصد کاهش سطح لیزین، جیره  با ۲۰ درصد کاهش سطح لیزین، جیره  با ۱۰ درصد افزایش سطح لیزین و جیره با ۲۰ درصد افزایش سطح لیزین بودند که در سه دوره آغازین (یک تا ۱۰ روزگی)، رشد (۱۱ تا ۲۵ روزگی) و پایانی (۲۶ تا ۴۲ روزگی) اعمال شدند. اثر تغییر سطح اسید آمینه لیزین بر مقدار مصرف خوراک در کل دوره های آزمایشی معنی دار نبود. در دوره های رشد، پایانی و کل دوره پرورش، افزایش سطح اسید آمینه لیزین منجر به بهبود متوسط افزایش وزن دوره و ضریب تبدیل خوراک شد و کاهش سطح لیزین نسبت به سطح احتیاج اثر منفی بر صفات عملکردی داشت (۰/۰۵>P). وزن نسبی لاشه و سینه با سطوح بیش تر اسید آمینه لیزین افزایش یافت (۰/۰۵>P)، لیکن وزن نسبی ران و اندام های داخلی نظیر کبد، طحال، بورس و قلب تحت تاثیر سطح لیزین جیره قرار نگرفت. اثر تیمارها بر متابولیت های خون شامل پروتئین تام، آلبومین و تری گلیسرید معنی دار بود (۰/۰۵>P)، اما بر اسید اوریک معنی دار نبود. بیش ترین مقدار پروتئین سینه و بیش ترین سطح فیبر در ناحیه بافت سینه مربوط به جوجه هایی بود که بیش ترین مقدار اسید آمینه لیزین را دریافت کرده بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن اسید آمینه لیزین به میزان ۱۰ و ۲۰ درصد بیش تر از سطح لیزین پیشنهادی راهنمای پرورش جوجه های گوشتی سویه راس-۳۰۸ می تواند در جهت بهبود عملکرد رشد، وزن لاشه و سینه، مقدار پروتئین و بافت ماهیچه سینه جوجه های گوشتی در کل دوره پرورش مفید باشد.

کلیدواژه ها:

لیزین ، اسید اوریک ، بافت ماهیچه ، پروتئین ، جوجه گوشتی