مروری بر حوزه های پژوهشی در راستای افزایش بهره وری انرژی حرارتی و نورروز در بناهای روستایی از طریق سیستم های منفعل

استفاده از سیستم های منفعل جهت افزایش بهره وری انرژی حرارتی و نور روز در ساختمان ها، می تواند علاوه برکاهش هزینه های اقتصادی و آسیب رسانی به طبیعت، کاهش مصرف انرژی را نیز به دنبال داشته باشد و باعث بهینه سازی مصرف انرژی گردد. این امر در ساختمان های مسکونی که بیشترین کاربرد را در میان دیگرانواع ساختمان های جهان دارد، بسیار مهم است، بخصوص ساختمان های بومی روستایی که نسبت به ساختمان های شهری کمتر مورد پژوهش و ارزیابی قرار گرفته اند. البته باید بیان شود با اینکه خانه های بومی روستایی با توجه به اقلیم محیط خود طراحی گردیده اند اما با توجه به تغییرات اقلیمی به وجود آمده در سال های اخیر این خانه ها، از لحاظ بهره وری مناسب از انرژی حرارتی و نور روز نیاز است مجددا مورد ارزیابی قرار بگیرند تا بتوان به بهینه ترین حالت ساختمان های روستایی، با توجه به اقلیم حال حاضر، دست یافت. اما در راستای ارزیابی چنین پژوهش هایی نیاز است تا ابتدا ادبیات مرتبط با موضوع پژوهش بررسی شوند. در واقع هدف پژوهش حاضر ارزیابی پژوهش های صورت گرفته در راستای افزایش بهره وری انرژی حرارتی و نور روز در بناهای روستایی از طریق سیستم های منفعل می باشد. برای دستیابی به این هدف، مروری برادبیات مرتبط انجام شد که به شش حوزه تحقیقی تقسیم شدند: معماری و انرژی، بهره وری از نور روز و انرژی ، معماری پایدار، معماری همساز با اقلیم، بهره وری انرژی ساختمان از طریق سیستم های منفعل و بهره وری انرژی بناهای روستایی از طریق سیستم های منفعل. تجزیه و تحلیل محتوای این مقالت انجام شد ودر نهایت، درمورد هریک از حوزه های تحقیق و یافته های پژوهش ها بحث شد.

کلیدواژه ها:

بهره وری انرژی ، نور روز ، بنا های روستایی ، بررسی ادبیات