الگوی ساختاری سازگاری تحصیلی در دانش آموزان نوجوان پسر بر اساس ویژگی های شخصیتی و حمایت اجتماعی ادراک شده: نقش واسطه ای راهبردهای خودتنظیمی
محل انتشار: دوفصلنامه شناخت اجتماعی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 140
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCPN-7-2_002
تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی سازگاری تحصیلی بر اساس ویژگی های شخصیتی و حمایت اجتماعی ادراک شده با نقش واسطهای راهبردهای خودتنظیمی انجام شد. روش: تعداد ۳۰۰ دانش آموز پسر دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۶۱۳۹۵ با روش نمونه گیری تصادفی خوشهای مرحلهای انتخاب و به پرسشنامه های سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (۱۹۹۳)، ویژگیهای شخصیتی آیزنگ (۱۹۶۳)، حمایت اجتماعی زیمت (۱۹۸۸) و راهبردهای انگیزشی خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (۱۹۹۰) پاسخ دادند. اطلاعات با بهره گیری از معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان می دهد روان آزردگی به صورت غیرمستقیم و از طریق راهبردهای خودتنظیمی بر سازگاری تحصیلی تاثیر معنادار دارد، بدین صورت که روان آزردگی بیشتر موجب ناسازگاری بیشتر می شود. برونگرایی به صورت غیرمستقیم و از طریق راهبردهای خودتنظیمی بر سازگاری تحصیلی تاثیر منفی معنادار دارد، به عبارت دیگر هرچه میزان برونگرایی افزایش یابد ناسازگاری نیز کاهش پیدا میکند. پرخاشگری به صورت غیرمستقیم و از طریق راهبردهای خودتنظیمی بر سازگاری تحصیلی تاثیر مثبت معنادار دارد، یعنی هر چه میزان پرخاشگری افزایش یابد ناسازگاری نیز بیشتر می شود. روان آزردگی به صورت مستقیم بر سازگاری تحصیلی تاثیر مثبت معنادار داشت. به بیان دیگر، هر چه میزان روان آزردگی افزایش یابد ناسازگاری هم بیشتر می شود. در مورد برونگرایی به صورت مستقیم بر سازگاری تحصیلی تاثیر منفی معنادار بدست آمد. به عبارت دیگر هر چه میزان برونگرایی افزایش یابد ناسازگاری نیز کمتر می شود. پرخاشگری به صورت مستقیم بر سازگاری تحصیلی تاثیر مثبت معنادار داشت، به عبارت دیگر، هر چه میزان پرخاشگری افزایش یابد ناسازگاری هم بیشتر می شود. حمایت اجتماعی نیز به صورت مستقیم بر سازگاری تحصیلی تاثیر منفی و معنادار داشت. نتیجه گیری: میتوان مطرح کرد هر چه میزان حمایت اجتماعی افزایش یابد ناسازگاری نیز کمتر می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه حسینقلی
دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
شیرین کوشکی
دانشیار ، روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
ولی الله فرزاد
دانشیار روان شناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
سید فرهاد افتخار زاده
استادیار گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :