بررسی «برنامه درسی (بازنگری شده) مقطع کارشناسی ارشد علم اطلاعات و دانش شناسی: گرایش مدیریت اطلاعات»

فهرست­های منابع در هر نوعی از آثار منتشر شده یا ارسالی برای انتشار، همواره یکی از معیارهای ارزیابی آثار بوده­اند. از منظری خرد، یکی از معیارهای ارزیابی مقالات نشریات، یک یا دو مورد پرسش درباره میزان کهنگی منابع مورد استفاده در مقاله، در سیاهه ارسالی به داوران از سوی هر نشریه است. از منظری کلان، وجود سازمان­هایی بین­المللی مانند تامسون رویترز و دیگر سازمان­ها از جمله دانشگاه­هایی که عموما با اتکا به منابع، به ارزیابی دانشگاه­ها در سطح بین­المللی می­پردازند نشان از اهمیت منابع دارد. رواج مفاهیمی مانند ISI که در برخی مواقع موضوع بحث­هایی در میان دانشگاهیان و کارشناسان در ایران بود و نیز نسخه بومی آن یعنی ISC نیز دلیلی بر اهمیت فهرست منابع است. هدف پژوهش حاضر بررسی «برنامه درسی (بازنگری شده) مقطع کارشناسی ارشد علم اطلاعات و دانش­شناسی: گرایش مدیریت اطلاعات» است تا از این رهگذر، نقاط ضعف و قوت احتمالی این سرفصل را از منظر کهنگی منابع ارائه شده برای هر درس، درس های هم نوع و درس های کل سرفصل روشن سازد. پژوهش حاضر را می­توان به­گونه­ای، از انواع تحلیل محتوا نامید، زیرا اتکای آن صرفا بر محتوای منابع هر درس در سرفصل «برنامه درسی (بازنگری شده) مقطع کارشناسی ارشد علم اطلاعات و دانش-شناسی: گرایش مدیریت اطلاعات» است. جامعه پژوهش حاضر را تمامی منابع ارائه شده در این سرفصل تشکیل می­دهند و آزمون آماری مورد استفاده در این نوشته، میانگین است. پژوهش حاضر نشان داد که اگرچه عمر منابع فارسی یک سال از عمر منابع انگلیسی کم­تر است اما در کل، هر دو گروه از منابع کهنه هستند. اما مقایسه تعداد و میانگین منابع فارسی مربوط به رشته با تعداد و میانگین منابع انگلیسی مربوط به رشته وضعیت نسبتا مناسبی را نشان داد. مقایسه تعداد و میانگین کتاب های تالیفی فارسی با تعداد و میانگین کتاب های ترجمه فارسی نیز نسبت مناسبی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، کارشناسی ارشد ، دانش و علم اطلاعات ، مطالعات مدیریت اطلاعات