مقایسه خودکارآمدی اجتنابی در دانشجویان با و بدون خودجرحی بدون قصد خودکشی
محل انتشار: اولین همایش ملی روان درمانی ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 423
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSTHIR01_182
تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1400
چکیده مقاله:
با توجه به نقش خودکارآمدی به عنوان یکی از عوامل محافظتی احتمالی مربوط به خودجرحی، پژوهش با هدف مقایسه خودکارآمدی اجتنابی در دانشجویان با و بدون خودجرحی بدون قصد خودکشی انجام گرفت. این پژوهش، توصیفی، با طرح علی مقایسه ای است. نمونه پژوهش ۲۶۴ دانشجوی دانشگاه گیلان ( ۵۳ دانشجو با خودجرحی بدون قصد خودکشی و ۲۱۱ دانشجو بدون خودجرحی بدون قصد خودکشی( در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودزنی سانسون و همکاران ۱۹۹۶ و مقیاس خودکارآمدی اجتناب از خودجرحی بدون قصد خودکشی سیزز و همکاران ۲۰۱۴ استفاده شد. داده ها به وسیله آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین خودکارآمدی اجتنابی در بین دانشجویان با و بدون خودجرحی بدون قصد خودکشی وجود دارد و دانشجویان با خودجرحی بدون قصد خودکشی، خودکارآمدی اجتنابی پایین تری از دانشجویان بدون خودجرحی بدون قصد خودکشی داشتند. یافته هایمطالعه حضار نشانگر اهمیت خودکارآمدی اجتنابی در پیشگیری از خودجرحی و کمک به توقف آن می باشد، بنابراین ایجاد برنامه های با هدف افزایش میزان خودکارآمدی دانشجویان هم در پیشگیری و هم در روند درمان این افراد می تواند کمک کننده باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینب شریفی پور چوکامی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
عباس ابوالقاسمی
استاد، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سید موسی کافی ماسوله
استاد، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران