بررسی عملکرد معیارهای ارزیابی خیرگی ناراحت کننده در ساختمان های اداری اقلیم گرم و خشک ایران

زمینه و هدف: با وجود اهمیت خیرگی در معماری مدرن امروز، هنوز معیار محکمی در مورد خیرگی نور روز وجود ندارد. از آن جایی که هر مقدار اندازه گیری شده باید همبستگی شاخصی را با درک ساکنان فضا داشته باشد، توافق بر روی شاخصه های خیرگی و معیارهای آن ها دشوار می باشد. این مقاله، به دنبال بررسی عملکرد معیارهای ارزیابی خیرگی ناراحت کننده در ساختمان های اداری اقلیم گرم و خشک ایران بوده و پنج شاخصه متفاوت خیرگی را با هم مقایسه می کند. روش بررسی: معیارهای آنالیز شده شامل شاخص خیرگی نور روز (DGI)، شاخص خیرگی CIE (CGI)، احتمال آسایش بصری (VCP)، نرخ خیرگی یکپارچه (UGR)  و احتمال خیرگی نور روز (DGP) می باشند و با استفاده از شبیه سازی و پرسشنامه، مشخص شد تحت شرایط مختلف کدام معیارها کاربردی ترند. یافته ها: طبق یافته ها، DGP قابل اعتماد ترین نتایج را در سطوح متفاوت خیرگی بر اساس ارزیابی ذهنی افراد در بین ۵ شاخصه دیگر می دهد. UGR در بین شاخصه های دیگر، بالاترین نرخ دقت را برای صحنه های خیرگی محسوس داراست، DGI در صحنه های خیرگی نامحسوس دقت بسیار بالایی دارد و بهترین عملکرد CGI در صحنه های خیرگی آزار دهنده می باشد. VCP درتمامی صحنه های خیرگی دارای کمترین میزان دقت می باشد. بحث و نتیجه گیری: با ارزیابی شاخصه های بصری با توجه به درک ذهنی افراد مشخص شد DGP مناسب ترین معیار در سطوح متفاوت خیرگی می باشد.

کلیدواژه ها:

خیرگی ناراحت کننده ، نور روز ، شاخصه های خیرگی ، آسایش بصری