قیاس تطبیقی عنصر معماری و زیست محیطی شناشیر در بندر بوشهر با سایر کشورها

معماری بوشهر در سواحل خلیج فارس منطبق با شرایط محیطی و اقلیمی شکل گرفته و دارای هویت خاصی منطقه خودمی باشد و این معماری در مقیاس خرد و کلان چه از نظر کالبدی و چه از نظر پایداری به واسطه نوع نگرش به انسان ومحیط و همچنین راهکارهای معماری، زمینه ارزشمندی برای استفاده می باشد. ازبرهم کنش تاریخی و جغرافیا در بوشهرگونه ای خاص از معماری در تبادل فرهنگی با کشورها و اقوامی که با بوشهر در طول تاریخ مراوده داشته اند شکل یافته استکه دارای ویژگی ها و عناصر منحصر به فردی است که در بافت تاریخی سایر شهرهای ایران، حتی با موقعیت اقلیمی مشابهکمتر به چشم می خورد، از جمله این عناصر شناشیر را می توان نام برد که ضمن تأمین محرمیت، الشوی معماری درون گرا-برون گرای بندر بوشهر را میسر ساخته و تنوع نماهای بافت را نیز فراهم آورده است. شناشیر در معماری کشورهای مختلف وبه خصوص در خاورمیانه و از جمله کشورهای عربی، مصر، عربستان و. ...، شمال افریقا، بخش هایی از اروپا مانند اسپانیا وهمچنین جنوب آسیا به ویژه هند به کار رفته است. پژوهش حاضر انواع مختلف شناشیرها و عملکردها و ویژگی های مربوط به شناشیرها را به تفصیل مورد بررسی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

بوشهر ، معماری بومی ، شناشیر