بررسی تاثیر روش، تاریخ و عمق کاشت بر خصوصیات کمی و کیفی گل مریم

گل مریم با نام علمی ‭Polianthes tuberose ‬که متعلق به رده تک لپه هاست.و از تیره آگاواسه و منشا آن مکزیک می باشد. نام پولی انتس از پولیس به معنی سفید و آنتوس به معنی گل مشتق شده است.گل مریم یکی از گلهای شاخه بریده مهم کشور بوده و اهمیت زیادی از لحاظ صادرات گل در کشور دارد. این پروژه به منظور حصول تاریخ کاشت مطلوب و نیز بهترین روش کاشت و عمق کاشت جهت استفاده حداکثر از عوامل محیطی (آب، هوا، نور و خاک) بصورت اسپلیت اسپلیت پلات(کرتهای دوبار خرد شده) با سه تکرار که طرح پایه آن بلوک کامل تصادفی انجام گردید که فاکتور اصلی آن روش کاشت دارای 2 سطح که شامل دو روش کاشت بصورت کرتی و جوی پشته ای‭( Ridge) ‬و فاکتور فرعی تاریخ کاشت دارای 4 سطح که شامل دو 4 تاریخ ‮‭15‬ اردیبهشت، اول خرداد، ‮‭15‬ خرداد و ‮‭30‬ خرداد و فاکتور فرعی فرعی آن عمق کاشت دارای 3 سطح که شامل عمق های ،‮‭6 4‬ و 8 سانتیمتر بود.نتایج جدول تجزیه واریانس نشان دادکه برای اکثر صفات مورد بررسی بین تاریخ های مختلف کاشت و روشهای کاشت تفاوت معنی دارآماری وجود داشت ولی برای عمقهای مختلف کاشت تفاوت معنی دار آماری برای اکثر صفات بجز تعداد روز تا ‮‭50‬ درصد جوانه زنی مشاهده نگردید. نتایج آزمون مقایسه میانگین به روش دانکن نشان داد برای صفت تعداد روز تا جوانه زنی بهترین عمق کاشت 4 سانتی متر و بهترین تاریخ کاشت ‮‭15‬ خرداد بود، همچنین برای صفت ارتفاع بوته اول خرداد بهترین تاریخ کاشت و کمترین ارتفاع بوته مربوط به ‮‭30‬ خرداد بود، بیشترین طول خوشه گلدهنده مربوط به ‮‭15‬ اردیبهشت و کمترین طول خوشه گلدهنده مربوط به ‮‭30‬ خرداد بود و بیشترین وزن گل در تاریخ کاشت اول خرداد و روش کرتی به دست آمد.بنابراین در اکثر صفات کاشت زود هنگام، سبب استفاده بیشتر گیاه از طول دوره رشد و محیط شده و نهایتا نمود بیشتری نسبت به تاریخ های کاشت دیر داشته اند، همچنین روش کرتی نیز برای اکثر صفات از نظر آماری بهتر از روش جوی پشته ای بود. کلمات کلیدی: مریم، تاریخ کاشت، روش جوی پشته ای، کرتی و عمق کاشت