رومینا مولایی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
محمود سلطانی - استادیار گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسامی واحد مشهد، مشهد، ایران
امیر رشیدلمیر - عضو هیات علمی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه فردوسی مشهد

مقدمه: امروزه با توجه به سبک زندگی و تغذیه ناسالم و بی تحرکی، افراد درگیر بیماری های مختلف مثل چاقی و اضافه وزن می شوند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر و مقایسه سه نوع تمرین ورزشی (تحریک الکتریکی عضلانی، هوازی و مقاومتی) بر بیان ژن های ACTN۳ (آلفا اکتنین ۳) وACE (آنزیم مبدل آنژیوتانسین) در زنان دارای اضافه وزن بود.روش شناسی: در این پژوهش نیمه تجربی تعداد ۴۰ زن دارای اضافه وزن به شکل تصادفی در چهار گروه ۱۰ نفر ۱) تمرین EMS (تحریک الکتریکی عضلانی کل بدن) ۲) تمرین استقامتی ۳) تمرین مقاومتی ۴) کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های تمرینی به مدت هشت هفته به اجرای تمرینات منتخب مربوط به گروه خود پرداختند. ۴۸ ساعت پیش و پس از اجرای تمرینات، نمونه ی خونی جهت سنجش بیان ژن های ACTN۳ وACE جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون تی همبسته، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری کمتر از ۰۵/۰ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پس از هشت هفته مداخله؛ در گروه هوازی، مقاومتی و EMS مقادیر ACTN۳ و ACE افزایش معناداری پیدا کرد. این درحالی که بود که در هیچ کدام از این متغیرها در گروه کنترل اختلاف معناداری مشاهده نشد (۰۵/۰P>). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که تمرین EMS باعث تغییرات بیشتری در بیان ژن های ACTN۳ و ACE در مقایسه با دیگر پروتکل های پژوهش در زنان دارای اضافه وزن می شود (p<۰.۰۵).

اضافه وزن, تمرین استقامتی, تمرین مقاومتی